خداحافظی های زندگی آدم دو جور اتفاق میفتن
ولی هر کدوم که باشه، بی شک میتونی مطمئن باشی اونی نیست که تو انتظارشو داری!
اولیش اونیه که با همه عقل و منطقت بهش فکر کردی
اعتقادات انسانی و اجتماعی و تفکرات عاقلانه ات بهت میگن بگو خداحافظ
تو خودتو برای همه چی آماده کردی و کاملا منتظری
این دقیقا همون نوعیه که حتی یه ابدیت هم برای قبولوندنش به خودت زمان احمقانه ای به نظر میاد
جور دوم اما، اونیه که تو هیچ تصوری ازش نداری
هیچ فکر خاصی برای گفتن جملات پر احساس خداحافظی نکردی!
حتی نتونستی یه بار صحنه ی خداحافظی رو برای خودت مجسم کنی
و به سادگی گفتن یه
خداحافظ اتفاق میفته!!
؟!
بیشتر از دو جوره! خیلی زیاده ٬ اما مهم اینه که همه ش خداحافظیه.. و همه ش زیباست٬ چون اثری از حرکت و اراده توش هست...
خداحافظی
نه
من که هر وقت از قبل بهش فکر کردم ؛ یا قبل از خود خداحافظی مریض شدم یا صحنه رو خیلی لوس تجسم کردم . اما اساساْ حس بدی به آدم می ده . چون پشتش خلاء داره .
سلام
حالا از سلام بگو.
هنوزم خداحافظی؟....درس خون!
سلام ...:)