حافظه برای غتیقه کردن عشق نیست.برای زنده نگه داشتن عشق است. اگر پرنده را به قفس بیندازی مثل این است که پرنده را قاب گرفته باشی. و پرنده ی قاب گرفته فقط تصور باطلی از پرنده است. عشق در قاب یادها؛پرنده ای است در قفس. منت آب و دانه بر سر او مگذار و امنیت و رفاه را به رخ او نکش. عشق طالب حضور است و پرواز...نه امنیت و قاب! ـ ن.ا. ـ